เจาะลึก 8 วิธีรักษาโรคมะเร็ง แต่ละแบบแตกต่างกันอย่างไร

การรักษาโรคมะเร็งในปัจจุบันมีความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่อง อันเป็นผลมาจากเทคโนโลยีทางการแพทย์ที่พัฒนาขึ้นอย่างมาก ส่งผลให้ผู้ป่วยมะเร็งมีโอกาสรอดชีวิตยาวนานขึ้นและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น การเลือกแนวทางการรักษาที่เหมาะสมและมีประสิทธิภาพขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยสำคัญ ได้แก่ ชนิดของมะเร็ง ระยะของโรค สุขภาพโดยรวมของผู้ป่วย ตลอดจนการตรวจหาการกลายพันธุ์ของยีนที่อาจมีผลต่อการตอบสนองต่อการรักษา

กระบวนการรักษามะเร็งมักเริ่มต้นด้วยการวินิจฉัยอย่างละเอียด โดยใช้การตรวจทางพยาธิวิทยาและการตรวจทางห้องปฏิบัติการที่เกี่ยวข้อง ในกรณีที่มีข้อบ่งชี้ แพทย์อาจพิจารณาการตรวจรหัสพันธุกรรมแบบครอบคลุม (Comprehensive Genomic Profiling: CGP) เพื่อวิเคราะห์ลักษณะทางพันธุกรรมและโมเลกุลเฉพาะของมะเร็ง ซึ่งข้อมูลดังกล่าวมีประโยชน์อย่างยิ่งต่อการกำหนดแผนการรักษาที่แม่นยำและเฉพาะบุคคล และถูกนำมาใช้มากขึ้นในกรณีที่มะเร็งมีความซับซ้อนหรือไม่ตอบสนองต่อการรักษาแบบดั้งเดิม

ในบทความนี้ จะนำเสนอวิธีการรักษามะเร็งที่หลากหลาย ตั้งแต่แนวทางดั้งเดิม เช่น การผ่าตัด การฉายรังสี และเคมีบำบัด ไปจนถึงแนวทางที่พัฒนาขึ้นใหม่ เช่น การรักษาแบบกำหนดเป้าหมาย (Targeted Therapy) การบำบัดด้วยภูมิคุ้มกัน (Immunotherapy) และการใช้ข้อมูลทางพันธุกรรมและโมเลกุลเพื่อการแพทย์แม่นยำ (Precision Medicine) ทั้งนี้เพื่อสะท้อนถึงความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และโอกาสในการเพิ่มประสิทธิผลการรักษา รวมถึงการยกระดับคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งในระยะยาว

1. การรักษาด้วยการผ่าตัด (Surgery)

การผ่าตัดถือเป็นวิธีการรักษาโรคมะเร็งที่อยู่เฉพาะที่ โดยมีเป้าหมายในการตัดก้อนมะเร็งและเนื้อเยื่อรอบ ๆ ออก เพื่อลดหรือกำจัดเซลล์มะเร็งออกจากร่างกายให้มากที่สุด นิยมใช้ในการรักษาโรคมะเร็งระยะแรกที่ยังไม่มีการลุกลามไปยังอวัยวะอื่น ๆ โดยมะเร็งชนิดที่ใช้การรักษาด้วยการผ่าตัด เช่น มะเร็งตับ มะเร็งศีรษะและคอ มะเร็งลำไส้ใหญ่ มะเร็งกระเพาะอาหาร มะเร็งปากมดลูก มะเร็งรังไข่หรือมดลูก มะเร็งเต้านม และการผ่าตัดก้อนมะเร็งที่สมอง เป็นต้น

ในปัจจุบัน การรักษาโรคมะเร็งมีเทคนิคการผ่าตัดที่ทันสมัยหลายแบบ เช่น การผ่าตัดแบบส่องกล้อง (Laparoscopic Surgery) การผ่าตัดด้วยหุ่นยนต์ (Robotic Surgery) และการผ่าตัดแบบรุกล้ำน้อย (Minimally Invasive Surgery) เพื่อหลีกเลี่ยงการสูญเสียหรือเสียหายต่ออวัยวะ หรือมีแผลผ่าตัดขนาดเล็กที่ส่งผลกระทบต่อร่างกายที่น้อยลง

ข้อดี:

• มีประสิทธิภาพสูงในการกำจัดเนื้องอกขนาดใหญ่
• สามารถรักษาให้หายขาดได้หากตรวจพบในระยะแรก
• ให้ผลรักษาทันทีหลังการผ่าตัดสำเร็จ

ข้อเสีย:

• ต้องใช้เวลาในการฟื้นตัว
• อาจมีผลกระทบต่อการทำงานของอวัยวะที่ผ่าตัด
• อาจเกิดแผลเป็นหรือปัญหาการติดเชื้อ

ข้อจำกัด:

• ไม่เหมาะสำหรับมะเร็งระยะลุกลามหรือมะเร็งที่มีการแพร่กระจายไปยังอวัยวะอื่น ๆ 
• มะเร็งบางตำแหน่งอาจไม่สามารถผ่าตัดได้เนื่องจากความเสี่ยงสูง หรืออยู่ในตำแหน่งเข้าถึงยาก

2. การรักษาด้วยรังสีรักษา (Radiation Therapy / Radiotherapy)

รังสีรักษา หรือที่เรียกว่า การฉายรังสี หรือ การฉายแสง เป็นการรักษาโรคมะเร็งด้วยการใช้พลังงานรังสีความแรงสูง ทำลายเซลล์มะเร็งตามตำแหน่งต่าง ๆ ของร่างกาย การรักษาโรคมะเร็ง รังสีชนิดใดใช้รักษาโรคมะเร็งบ้าง จะมีตั้งแต่ การฉายรังสีหลัก ๆ มีทั้ง X-ray (โฟตอน), Gamma ray (จากโคบอลต์-60 ในอดีต ปัจจุบันใช้น้อยลง) และ Proton beam (Proton therapy) รวมถึง heavy ions (เช่น carbon ion) ซึ่งเป็นเทคโนโลยีใหม่

โดยวิธีการฉายรังสีทั่วไป จะสามารถแยกย่อย ดังนี้

• การฉายรังสีระยะใกล้ (Brachytherapy): เป็นการฉายรังสีใกล้กับบริเวณที่ต้องการรักษาโรค โดยการใส่แร่รังสีในเครื่องมือเข้าไปยังอวัยวะที่เป็นมะเร็ง เพื่อให้ปริมาณรังสีในขนาดที่สูงและตรงจุดที่สุด และลดความเสียหายของเนื้อเยื่อโดยรอบจากการรักษาโรคมะเร็ง เช่น มะเร็งปากมดลูก ต่อมลูกหมาก
• การฉายรังสีระยะไกล (External beam radiation therapy, EBRT): เป็นการฉายรังสีโดยใช้เครื่องฉายรังสีที่อยู่ภายนอกร่างกายผู้ป่วย โดยจะมีการกำหนดขอบเขตในการฉายรังสีเพื่อให้บริเวณที่เป็นมะเร็งได้รับรังสีมากที่สุด และลดผลข้างเคียงจากการรักษา เป็นหนึ่งในวิธีการฉายรังสีที่ได้รับความนิยมที่สุด
  • การฉายรังสีแบบปรับความเข้ม (Intensity-Modulated Radiation Therapy, IMRT): เป็นเทคนิคการฉายรังสีระยะไกลที่ทันสมัยและมีความแม่นยำสูง โดยสามารถปรับเปลี่ยนความเข้มของรังสีในระหว่างการรักษาได้ ด้วยการแบ่งลำรังสีหลักออกเป็นลำรังสีย่อยหลาย ๆ ลำ (beamlets) ที่มีความเข้มแตกต่างกัน
    
  • การฉายรังสีร่วมพิกัด (Stereotactic Body Radiation Therapy, SBRT): เป็นเทคนิคการฉายรังสีที่ความเข้มข้นสูงมากจากหลายทิศทาง มุ่งเป้าไปที่เนื้องอกขนาดเล็กได้อย่างแม่นยำ  เช่น ปอด สมอง ตับ

เทคโนโลยีรังสีรักษาสมัยใหม่สามารถเล็งเป้าไปที่เนื้องอกได้อย่างแม่นยำ ลดความเสียหายต่อเนื้อเยื่อปกติรอบข้าง การวางแผนการฉายรังสีใช้ระบบคอมพิวเตอร์ช่วยคำนวณขนาดและทิศทางของรังสีอย่างละเอียด ยังช่วยเพิ่มความแม่นยำและประสิทธิภาพในการรักษามากขึ้นด้วย

ข้อดี:

• รักษาได้โดยไม่ต้องผ่าตัด
• สามารถรักษาเฉพาะจุดที่เป็นมะเร็ง
• เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่ไม่สามารถผ่าตัดได้

ข้อเสีย:

• อาจมีผลข้างเคียงต่อเนื้อเยื่อปกติรอบ ๆ เช่น ปากแห้ง/กลืนลำบาก (ศีรษะ-คอ), ท้องเสีย (ลำไส้), อ่อนเพลียทั่วไป
• ต้องได้รับการรักษาหลายครั้ง
• สร้างภาระให้กับร่างกายระหว่างการรักษา

• ไม่เหมาะสำหรับมะเร็งที่แพร่กระจายไปหลายตำแหน่ง
• มะเร็งบางชนิด เช่น Renal cell carcinoma, Melanoma ที่มี Radioresistance ต้องใช้รังสีขนาดสูงหรือวิธีอื่นประกอบ

มะเร็งระยะไหนต้องฉายแสง

หากถามว่ามะเร็งระยะไหนต้องฉายแสงบ้าง การฉายแสงจะขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ดังนี้

• มะเร็งระยะที่ 1-3: ใช้รังสีในหลายชนิดมะเร็งเพื่อกำจัดเซลล์ที่เหลือหลังผ่าตัดหรือลดการกลับเป็นซ้ำ แต่ไม่ใช่ทุกรายที่สามารถใช้การฉายแสงได้
• มะเร็งระยะที่ 4: ใช้การฉายแสงเพื่อบรรเทาอาการและควบคุมการเจริญเติบโตของเนื้องอก (Palliative Care)
• กรณีพิเศษ: ใช้การฉายแสงในการรักษาโรคมะเร็งเมื่อไม่สามารถเข้ารับการผ่าตัดได้

3. การรักษาด้วยเคมีบำบัด (Chemotherapy)

การให้เคมีบำบัดมะเร็ง หรือที่คนทั่วไปเรียกว่า คีโม เป็นการใช้ยาต้านมะเร็งที่แพร่ไปทั่วร่างกายผ่านระบบไหลเวียนโลหิต เพื่อยับยั้งการแบ่งตัวของเซลล์มะเร็งที่อาจแพร่กระจายไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย โดยตัวอย่างของยาเคมีบำบัดที่ใช้ในการรักษา เช่น Alkylating agents, Antimetabolites, Topoisomerase inhibitors และ Mitotic inhibitors เป็นต้น

โดยปัจจุบัน มีการพัฒนาเคมีบำบัดแบบใหม่ที่มีผลข้างเคียงน้อยลง เช่น การให้ยาแบบรับประทาน (Oral) การปรับขนาดยาตามพันธุกรรมของผู้ป่วย และการใช้ยาเคมีบำบัดร่วมกับการรักษาอื่น ๆ รวมถึงการรักษาโรคมะเร็งเพื่อบรรเทาอาการ เพื่อให้ผู้ป่วยมีชีวิตที่ยืนยาวและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น

ข้อดี:

• เหมาะสำหรับการรักษาโรคมะเร็งที่แพร่กระจายไปทั่วร่างกาย
• เหมาะสำหรับการรักษาโรคมะเร็งระยะลุกลาม
• สามารถใช้ร่วมกับการรักษาอื่น ๆ ได้

ข้อเสีย:

• มีผลข้างเคียงมาก เช่น คลื่นไส้ อาเจียน ผมร่วง
• อาจมีอาการดื้อยาในระยะยาว

ข้อจำกัด:

• มะเร็งบางชนิดอาจต้านทานต่อเคมีบำบัด
• ไม่เหมาะสำหรับผู้ป่วยที่มีสุขภาพย่ำแย่

การฉายแสงกับคีโมต่างกันอย่างไร

ความแตกต่างหลักระหว่างการฉายแสงกับคีโมต่างกันอย่างไรบ้าง สามารถแบ่งความแตกต่างได้ ดังนี้

กลไกการรักษา:

• ฉายแสง: ใช้รังสีทำลายเซลล์มะเร็งโดยตรง ทำให้เซลล์ไม่สามารถแบ่งตัวและตายในที่สุด
• เคมีบำบัด: ใช้สารเคมีเข้าไปรบกวนกระบวนการแบ่งตัวของเซลล์มะเร็งผ่านกระแสเลือด

ขอบเขตการรักษา:

ฉายแสง: เป็นการรักษาเฉพาะจุด (Local Treatment) มุ่งเป้าไปที่บริเวณที่มีเนื้องอกมะเร็ง

เคมีบำบัด: เป็นการรักษาทั่วร่างกาย (Systemic Treatment) ให้ตัวยากระจายไปยังทุกส่วนของร่างกาย

4. การรักษาด้วยฮอร์โมนบำบัด (Hormone Therapy)

การรักษาด้วยฮอร์โมนบำบัดเหมาะสำหรับมะเร็งที่พึ่งพาฮอร์โมนในการเจริญเติบโต เช่น มะเร็งเต้านมที่มีตัวรับเอสโตรเจน (Estrogen receptor, ER) หรือตัวรับโปรเจสเตอโรน (Progesterone receptor, PR) และมะเร็งต่อมลูกหมากที่พึ่งพาฮอร์โมนเทสโทสเตอโรน โดยการใช้ยาฮอร์โมนบำบัดเพื่อยับยั้งการทำงานของเซลล์มะเร็งผ่านตัวรับฮอร์โมนหรือเอนไซม์ที่เกี่ยวข้อง โดยมีตัวยาที่ใช้บ่อย เช่น Tamoxifen, Aromatase inhibitors (Anastrozole, Letrozole) สำหรับมะเร็งเต้านม และ Anti-androgens สำหรับมะเร็งต่อมลูกหมาก

ข้อดี

• มีผลข้างเคียงน้อยกว่าเคมีบำบัด
• สามารถใช้เป็นระยะเวลานานได้ (5-10 ปี)*
• ป้องกันการกลับเป็นซ้ำได้ดี

ข้อเสีย

• อาจส่งผลต่อชีวิตทางเพศ
• อาจมีผลข้างเคียงระยะยาว
• การตอบสนองต่อการรักษาอาจช้า

ข้อจำกัด

• ไม่เหมาะสำหรับมะเร็งที่ไม่พึ่งพาฮอร์โมน
• ต้องติดตามผลข้างเคียงอย่างใกล้ชิด

*ในมะเร็งเต้านมชนิด ER+ การให้ฮอร์โมนบำบัด 510 ปี ลดการกลับเป็นซ้ำและผลกระทบระยะยาว 

5. การรักษาด้วยภูมิคุ้มกันบำบัด (Immunotherapy)

การรักษาโรคมะเร็งด้วยภูมิคุ้มกันบำบัดเป็นการกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายให้ต่อต้านเซลล์มะเร็ง โดยตัวอย่างยาที่ใช้ เช่น ยายับยั้งจุดตรวจภูมิคุ้มกัน หรือ Immune checkpoint inhibitors (PD-1, PD-L1, CTLA-4 inhibitors), CAR-T cell therapy หรือการรักษาโรคมะเร็งด้วยการดัดแปลงเซลล์เม็ดเลือดขาวชนิด T-cell เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำลายเซลล์มะเร็ง และการฉีดวัคซีนรักษาโรคมะเร็ง (Cancer vaccine)

ภูมิคุ้มกันบำบัดนี้ ถือเป็นนวัตกรรมในการรักษาโรคมะเร็งแบบใหม่ที่ให้ความหวังแก่ผู้ป่วยมะเร็งระยะลุกลาม โดยเฉพาะมะเร็งที่เคยถือว่ารักษาได้ยาก เช่น มะเร็งผิวหนังชนิดเมลาโนมา มะเร็งปอด และมะเร็งไต

ข้อดี:

• ใช้ระบบภูมิคุ้มกันตัวเองในการรักษา
• เหมาะสำหรับมะเร็งหลายชนิด
• สามารถใช้ร่วมกับการรักษาอื่นได้

ข้อเสีย:

• อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนและผลข้างเคียงของการรักษา
• ต้องติดตามอย่างใกล้ชิดเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อน

ข้อจำกัด:

• ผู้ป่วยต้องมีระบบภูมิคุ้มกันที่ดี: ก่อนเริ่ม Immune Checkpoint Inhibitors ควรประเมินสภาพร่างกายและความเสี่ยง irAEs และมีแผนเฝ้าระวัง/จัดการตามแนวทาง ASCO
• อาจไม่ได้ผลกับมะเร็งทุกชนิด

6. การรักษามะเร็งเฉพาะจุด (Localized Cancer Treatments)

การรักษาโรคมะเร็งเฉพาะจุด เป็นการใช้เทคนิคและอุปกรณ์ในการทำลายก้อนมะเร็ง เช่น การแช่แข็ง (Cryotherapy) หรือ การใช้คลื่นความถี่วิทยุ (Radiofrequency Ablation, RFA)  การใช้คลื่นความถี่ไมโครเวฟ (Microwave ablation)  การให้สารเคมีบำบัดเฉพาะที่ผ่านทางหลอดเลือดแดงเข้าสู่มะเร็งโดยตรง (Transarterial Chemoembolization-TACE และ Transarterial Embolization-TAE) รวมถึงการใช้ยาเคมีบำบัดเพื่ออุดหลอดเลือดที่จะไปเลี้ยงก้อนมะเร็ง และทำให้เซลล์ดังกล่าวตายในที่สุด

ข้อดี:

• รักษาเฉพาะจุดที่เป็นมะเร็ง
• ผลข้างเคียงน้อ
• สามารถทำซ้ำได้หลายครั้ง

ข้อเสีย:

• อาจต้องเข้ารับการรักษาหลายครั้งเพื่อให้ได้ผลสมบูรณ์
• ประสิทธิภาพอาจไม่เท่ากับการผ่าตัดในบางกรณี
• ต้องมีความเชี่ยวชาญในการทำหัตถการ

ข้อจำกัด:

• เหมาะสำหรับเนื้องอกขนาดเล็ก
• ไม่เหมาะสำหรับมะเร็งที่แพร่กระจายและเข้าถึงยาก

7. การรักษาด้วยยาต้านมะเร็งแบบมุ่งเป้า (Targeted Therapy)

การรักษามะเร็งแบบมุ่งเป้าเป็นการใช้ยาที่มีผลจำเพาะต่อโปรตีนหรือยีนที่ผิดปกติในเซลล์มะเร็ง เพื่อทำการรักษาโรคมะเร็งได้อย่างแม่นยำและเฉพาะเจาะจงมากที่สุด โดยต้องมีการตรวจยีนกลายพันธุ์ในผู้ป่วยมะเร็ง เพื่อหายีนเป้าหมายและตัวยาที่เหมาะสมสำหรับการรักษา และมีผลข้างเคียงที่น้อยที่สุด ตัวอย่างยามุ่งเป้าที่นิยมใช้ในการรักษาโรคมะเร็ง จะมีตั้งแต่

• Trastuzumab (Herceptin): สำหรับมะเร็งเต้านมที่มี HER2 positive
• Imatinib (Gleevec): สำหรับมะเร็งเม็ดเลือดขาวเรื้อรัง
• Osimertinib (Tagrisso): สำหรับมะเร็งปอดที่มี EGFR mutation
• Vemurafenib (Zelboraf): สำหรับมะเร็งผิวหนังที่มี BRAF mutation
  

ข้อดี:

• มีประสิทธิภาพสูงต่อเซลล์มะเร็งที่มีเป้าหมายเฉพาะ
• ผลข้างเคียงน้อยกว่าเคมีบำบัดทั่วไป
• สามารถใช้ร่วมกับการรักษาอื่นได้

ข้อเสีย:

• ใช้ได้เฉพาะมะเร็งที่มีเป้าหมายจำเพาะ

ข้อจำกัด:

• ต้องมีการตรวจ Biomarker ที่เกี่ยวข้อง อาจใช้ Targeted Panel หรือ การตรวจรหัสพันธุกรรมแบบครอบคลุม (Comprehensive Genomic Profiling) ตามข้อบ่งชี้ทางคลินิก
• อาจไม่ได้ผลกับมะเร็งทุกชนิด
  

8. การรักษาด้วยการปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิดเม็ดโลหิต (Stem Cell Transplantation)

การปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิดเม็ดโลหิต หรือ Stem cell รักษาโรคมะเร็ง เป็นการนำเซลล์ต้นกำเนิดเม็ดโลหิต (Stem Cell) จากแหล่งกำเนิด เช่น ไขกระดูก และเลือดจากร่างกายของตนเอง หรือผู้บริจาคมาใช้ในการรักษาโรคมะเร็งต่าง ๆ เช่น มะเร็งเม็ดเลือดขาว มะเร็งต่อมน้ำเหลือง รวมถึงโรคอื่น ๆ เช่น โรคธาลัสซีเมีย เป็นต้น 

• สามารถรักษามะเร็งเม็ดเลือดได้อย่างมีประสิทธิภาพ
• ฟื้นฟูระบบการสร้างเลือดที่เสียหายจากการรักษา 
  

ข้อเสีย:

• ค่าใช้จ่ายสูงมาก
• ระยะเวลาการรักษาและฟื้นตัวยาวนานมาก
• มีความเสี่ยงในการรักษา

ข้อจำกัด:

• เหมาะสำหรับผู้ป่วยอายุไม่มาก หรือตามความเหมาะสมร่างกายตามแพทย์ประเมิน
• ต้องหาผู้บริจาคที่เข้ากันได้

การเลือกวิธีรักษาตามระยะของมะเร็ง

การวินิจฉัยโรคมะเร็ง และการวางแผนรักษา
การเลือกวิธีรักษาโรคมะเร็งให้หายขาดขึ้นอยู่กับระยะของโรคและปัจจัยอื่นๆ ดังนี้

• มะเร็งระยะที่ 1-2: เน้นการผ่าตัด และฉายรังสี การรักษาโรคมะเร็งในระยะนี้อัตราหายขาดแตกต่างกันมากน้อยตามชนิดและชีววิทยาของมะเร็ง
• มะเร็งระยะที่ 3: ใช้การรักษาผสมผสาน (Multimodal Treatment) ร่วมกันหลายวิธี อาจเริ่มด้วยเคมีบำบัดเพื่อลดขนาดเนื้องอกก่อน หรือการใช้รังสีรักษาและฮอร์โมนบำบัดในบางกรณี
• มะเร็งระยะที่ 4: เน้นการรักษาด้วยเคมีบำบัด การรักษามะเร็งแบบมุ่งเป้า และภูมิคุ้มกันบำบัด เป้าหมายคือควบคุมโรคและยืดอายุ/คุณภาพชีวิต และอาจมี รังสี/หัตถการเฉพาะจุดแบบประคับประคอง ร่วมด้วยตามอาการ.
  

ปัจจัยในการตัดสินใจรักษา

แพทย์จะพิจารณาวิธีรักษาโรคมะเร็งจากหลายปัจจัยด้วยกัน อาทิ

• ชนิดและขนาดของเนื้องอก: มะเร็งแต่ละชนิดจะมีพฤติกรรมและการตอบสนองต่อการรักษาแต่ละประเภทที่แตกต่างกัน
• การแพร่กระจายของโรค: การตรวจหาระยะของโรคมะเร็ง เพื่อดูว่าโรคแพร่กระจายไปไหนบ้าง
• อายุและสุขภาพโดยรวม: ผู้ป่วยที่มีอายุมากหรือมีโรคประจำตัวอาจต้องปรับแผนการรักษาให้เหมาะสมกับสภาพและความพร้อมของร่างกาย
• ยีนกลายพันธุ์ในผู้ป่วยมะเร็ง: โดยเฉพาะในการรักษาแบบมุ่งเป้าเพื่อหายาที่เหมาะสมที่สุด
• ความต้องการและทัศนคติของผู้ป่วย: การมีส่วนร่วมของผู้ป่วยในการตัดสินใจรักษาโรคมะเร็ง ก็มีส่วนสำคัญเช่นเดียวกัน

การติดตามผลการรักษา

การติดตามผลการรักษาโรคมะเร็ง

การติดตามผลการรักษาโรคมะเร็ง (Cancer Monitoring) ถือเป็นส่วนสำคัญของขั้นตอนการรักษามะเร็ง เพื่อประเมินผลการรักษาที่ผ่านมา และนำข้อมูลที่ได้ไปปรับใช้ในการรักษาขึ้นต่อไป โดยการติดตามผลจะมีตั้งแต่

• การตรวจตามนัด: เพื่อประเมินการตอบสนองต่อการรักษา
• การตรวจโรคตกค้างน้อยที่สุด หรือ Minimal Residual Disease (MRD): เป็นตรวจหาเซลล์มะเร็งที่คงเหลือหลังการรักษา
• การตรวจทางภาพถ่าย: เช่น การตรวจ CT, MRI, PET Scan เพื่อติดตามสถานะของโรค

ความสำคัญของการติดตาม

การติดตามผลการรักษาโรคมะเร็งอย่างสม่ำเสมอจะช่วยให้ผู้ป่วยและแพทย์สามารถ

• ตรวจหาการกลับเป็นซ้ำ: เพื่อวัดผลและทำการรักษาได้ทันท่วงที
• ปรับแผนการรักษา: เช่น การเปลี่ยนตัวยาหรือวิธีรักษาหากไม่ได้ผลตามที่คาดหวัง
• ประเมินผลข้างเคียง: เพื่อจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นจากการรักษา
• วางแผนการดูแลระยะยาว: เตรียมความพร้อมสำหรับการใช้ชีวิตหลังการรักษา
  

การดูแลสุขภาพแบบองค์รวม (Wellness) ระหว่างการรักษา

การดูแลสุขภาพแบบองค์รวม (Wellness) ระหว่างการรักษาโรคมะเร็งนั้น ควรที่จะครอบคลุมทั้งด้านร่างกายและจิตใจ เพราะการรักษาที่ดีนั้น ไม่เพียงแต่มุ่งเน้นการกำจัดเซลล์มะเร็งเท่านั้น แต่ยังให้ความสำคัญกับคุณภาพชีวิตและความเป็นอยู่ที่ดีของผู้ป่วยตลอดการเดินทางในการต่อสู้กับโรค

การดูแลร่างกาย

การดูแลร่างกายระหว่างการรักษา: คอยจัดการและป้องกันผลข้างเคียงต่าง ๆ เช่น หลีกเลี่ยงอาหารรสจัดหากมีอาการคลื่นไส้ อาเจียน พักผ่อนและออกกำลังกายให้เพียงพอ และป้องกันการติดเชื้อ ด้วยการล้างมือเป็นประจำ จัดการอาการปวดด้วยยาหรือคำแนะนำจากแพทย์
การฟื้นฟูหลังการรักษา: ออกกำลังกายเป็นประจำ ตรวจสุขภาพสม่ำเสมอ เพื่อป้องกันการกลับเป็นซ้ำของโรคมะเร็ง

การดูแลด้านจิตใจ

• คอยศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับโรคและแผนการรักษาเพื่อลดความกังวล
• รับคำปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญทางจิตวิทยา เพื่อช่วยจัดการความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า
• เข้าร่วมกลุ่มสนับสนุนผู้ป่วย แลกเปลี่ยนประสบการณ์ในการดูแลตนเอง และพบเจอมิตรภาพใหม่ ๆ
• ร่วมกิจกรรมเสริมคุณภาพชีวิต เช่น ศิลปะบำบัด ดนตรีบำบัด การทำสมาธิและโยคะ

การรักษาโรคมะเร็งในปัจจุบันมีทางเลือกหลากหลายและมีประสิทธิภาพมากขึ้น โดยเฉพาะการแพทย์เฉพาะบุคคล (Personalized Medicine) และเทคโนโลยีทางการแพทย์สมัยใหม่ ที่ช่วยให้ผู้ป่วยมีโอกาสหายขาดและมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น การผสมผสานการรักษาหลายวิธี ร่วมกับการดูแลแบบองค์รวมที่ครอบคลุมทั้งด้านร่างกายและจิตใจ ทำให้ผู้ป่วยมะเร็งสามารถต่อสู้กับโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพ

และสิ่งสำคัญในการรักษาโรคมะเร็งนั้น นอกจากการได้รับการวินิจฉัยและรักษาที่เหมาะสมโดยทีมแพทย์ผู้เชี่ยวชาญและ การมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับตัวเลือกการรักษา และการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจรักษา ร่วมกับการดูแลตนเองอย่างครอบคลุมและการสนับสนุนจากครอบครัวและสังคม จะช่วยให้การต่อสู้กับมะเร็งมีความหวังและมีคุณภาพชีวิตที่ดียิ่งขึ้นได้

บริษัท แบงคอกจีโนมิกส์อินโนเวชั่น จำกัด (มหาชน) เป็นบริษัทฯ ในเครือ BGI Genomics ที่ก่อตั้งในประเทศไทยตั้งแต่ปี พ.ศ. 2560 เป็นห้องปฏิบัติการทางการแพทย์ที่ได้รับมาตรฐาน ISO15189, ISO15190 และ ISO/IEC 27001:2022 จากสถาบันมาตรฐานอังกฤษ (BSI) ให้บริการตรวจวิเคราะห์ทางพันธุกรรมที่ครอบคลุมในหลายด้าน ได้แก่

• การตรวจคัดกรองดาวน์ซินโดรมของทารกในครรภ์มารดา
• การตรวจคัดกรองพาหะโรคทางพันธุกรรมสำหรับผู้ที่กำลังวางแผนมีบุตร หรือมีบุตรยาก
• การตรวจหาการกลายพันธุ์ของยีนก่อมะเร็ง เพื่อหาตัวยาในการรักษาแบบเฉพาะบุคคล
• การตรวจคัดกรองความเสี่ยงยีนก่อโรคการเกิดมะเร็งที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม
• การตรวจวิเคราะห์กลุ่มโรคติดเชื้อ รวมถึงมะเร็งปากมดลูกและ COVID-19
• การตรวจวิเคราะห์พันธุกรรมเฉพาะบุคคลเพื่อวางแผนสุขภาพและชะลอวัย

โทร: 094 616 6878
อีเมล: marketing@bangkokgenomics.com
เว็บไซต์: https://www.bangkokgenomics.com
ที่อยู่: 3689 ถนนพระราม 4 แขวงพระโขนง เขตคลองเตย กทม. 1011
เวลาทำการ: จันทร์-ศุกร์ 8.30-17.30 น., เสาร์ 9.00-15.00 น.